FONDO

lunes, 21 de noviembre de 2011

CONTOS DE MEDO

                 A nosa “AMIGA,  A ESTRELA XELA” 
                    recoméndanos contos de…  MEDO”

E chegou o medo ÓS CONTOS sen avisar…
Meteuse no armario e debaixo da cama.
Non sei se o medo será  grande ou pequeno,
pero eu teño medo, moito medo…
E chegou o medo  sen avisar… 
e meteuse nos contos para asustar.
No fondo do mar o medo agachado está,
na fraga, ou na casa pódemolo atopar.
O medo dos contos  non fai mal.
Os contos de medo pódense contar e contar,
e outra vez… volver a empezar.

Recomendarvos 3 contos de medo para a vosa biblioteca:


Título: A MIN NON ME COMAS!
Autoria: Margarita del Marzo e Vitali Konstantinov
Editoria: OQO
Precio: sobre 13,00 euros
Era unha noite sen lúa….  O reloxo daba a UNHA… DONG! 
Mateo espertou asustado.
Escoitara un ruído detrás da porta,
onde estaban colgados os abrigos.
Mirou cara a alí,
pero só viu unha sombra… Abriu moito os ollos, sen pestanexar,
e a sombra transformouse nun… ¡¡¡MONSTRO!!!




Titulo: “CHIVOS CHIVONES”  Conto popular
Editorial: KALANDRAKA
Precio sobre 12,00 euros

Había unha vez tres chivos que vivían no alto dunha montaña: un chivo chivón pequeno, un chivo chivón mediano e un chivo chivón grande.
   Un día viron unha herba moi verde que crecía o outro lado do río. Pero para chegar había que cruzar unha ponte, pero debaixo vivía un ogro terrible, que non deixaba pasar a ninguén.  O chivo pequeno, o chivo mediano e o  chivo grande tiveron que inxeniar a forma de burlar ó monstruo.
   Unha historia que nos amosa que a intelixencia e o inxenio poden máis ca forza física... para non ter medo.



TÍTULO: “YO DUERMO CON UN OSO
AUTORES: Antonio Abascal/BorJa Sauras
EDITORIAL: PINTAR Y PINTAR
PRECIO:13,00 EUROS

  Eu durmo cun oso de peluche e mil monstros preto da miña almofada.
  Antes tíñalles medo, agora non me fan nada.
  Un libro para escorrentar os monstros que nos asustan de pequenos... e de grandes.

 
… e tamén recomendarvos a grandes e pequenos 4 contos de medo… de moito medo… en formato dixital, que nos van gustar e tamén asustar…

A historia dun polbo  namorado…O medo que pasa  para atopala e outras aventuras.
Conto dunha cabaciña que vai a unha boda e polo camino atópase con varios “amigos… “que a  queren comer…

Fiz ten unha colección de medos… que aumenta día a día… igual que o seu cheiro.

Nadarín e un peixe pequeniño que no fondo do mar descubre o que é ter medo… moito medo ós peixes grandes.



E DENDE UNHA COVA… MOITOS BICOS DE MEDO,
E AGARIMOS DE ASUSTAR  DA VOSA AMIGMC900333238[1]A

MC900333238[1]"A  ESTRELA  XELA" 


  








domingo, 20 de noviembre de 2011

¿E TI VAS Á ESCOLA?


   O período de adaptación é o tempo  que as nenas e os nenos precisan para asimilar os cambios e facer a súa incorporación a Escola Infantil. Pasan dun ambente coñecido e seguro a outro desconocido, en moitos casos, supon tamén a primeira separación das figuras de apego.
    A entrada na escola implica a saída  do mundo familiar onde a nena e o neno ocupa un rol definido, onde se move nun espazo seguro, coñecido, protexido, onde se relaciona coa  súa familia, e cos máis achegados para chegar a un espazo novo e con persoas que non coñece.
   Chegar  por primeira vez a un lugar novo, non é fácil para ninguén.
    ¿A quen afecta?
                            ·A cada nena e neno
                            ·As familias
                            ·Os educadores
                            ·O grupo

   Neste proceso persoal de adaptación os cativos e cativas van coñecer un novo lugar e facelo propio para chegar a gozalo, establecer vinculos de relación… e, ¡ isto leva un tempo!
   A adaptación é de cada quen, é unha conquista persoal chea de emocións e vivencias, de experiencias propias e compartidas, de medos, de sonrisos, de xogos, de desexos e de inquedanzas.
   As nenas e os nenos van necesitar construir e abrir a súa dimensión social dende o coñecido (a súa familia) ata a súa Escola Infantil.

    PARTICIPACIÓN E COLABORACIÓN DAS FAMILIAS
  As nais, pais e outros familiares  teñen unha gran influencia neste momento que ven determinado como eles  vivan  a separación do seu fillo/a:  os seus temores, expectativas, a súa ansiedade, a súa seguridade ou inseguridade, o grado de  confianza nas posibilidades do neno/a, da escola como institución, das persoas que nela traballan.
   É de gran interese reseñar: o importante papel que a familia ten no proceso de adaptación do seu fillo/a, sen esquecer  que a famillia tamén ten que facer  a súa propia adaptación.
   Dende a escola se van abrir canles e de cooperación e colaboración familia-escola para facer xunto cos nenos e nenas este periodo doado,  para todas e todos, para por en xogo procesos cognitivos e afectivos complexos pero todos eles importantes no proceso de socialización que se deben ter en conta.

   O profesorado tera a responsabilidade de planificar e organizar coas familias a incorporación do alumnado nun período  de tempo recollido  no calendario escolar. Dende a  solicitude de matrícula no centro  ata o remate do período de adaptación con cartas, xuntanzas, entrevistas, folletos, libro de benvida, e outros documentos e extratexias que abran canles de para comunicarse e coñecerse.
   Sen esquecer que as experiencias sociais e educativas vividas terán unha gran influencia na historia escolar de cada nena e de cada neno e da súa familia.


                    Ollade o conto " Un papá a medida" que disfrutaron as
                              familias que acudiron á reunión do 18 de outubro!!!